Waar ben je nu eigenlijk bang voor? Misschien ben je bang dat je je job verliest, dat er iets met je kinderen gebeurt. Of dat je niet beter wordt van je kwaaltjes. Of misschien ben je wel bang voor muizen, hoge plekken, of voor oorlogen. Ben jij iemand die denkt dat hij nergens bang voor is, totdat er plots een grote blauwe brief in je brievenbus ligt?

Iedereen is bang voor iets anders, maar er is één ding dat ons allemaal angst aanjaagt. De dood. Daar draaien al die angsten uiteindelijk om. Maar waarom zijn we daar toch bang voor? Misschien denk jij wel dat je niet bang bent voor de dood, maar voor het idee dat je dan niet meer bestaat. En degene die daar bang voor is, is je ego. Ja, dat ding dat ons wil beschermen tegen de dood, omdat het denkt dat we dan doodgaan. Heel handig eigenlijk, want het heeft ervoor gezorgd dat we nu gewoon deze tekst kunnen lezen. Maar goed, je vraagt je vast af waar dit naartoe gaat.

Ik wil eigenlijk nergens naartoe. Ik wil gewoon dat je hier bent, in dit moment. Want dat is wat er nu is. Al die andere dingen zijn gedachten, meestal gestuurd door je ego, altijd op de loer voor de dood die eraan komt. Bij alles wat je doet, haalt het herinneringen op uit het verleden, om je te beschermen tegen gevaarlijke situaties. Bijvoorbeeld, hoe je uit moeilijke sociale situaties moet blijven omdat je anders ruzie krijgt, wat volgens je ego je overleving in gevaar brengt. Want net zoals bij wolven denkt je ego dat je niet kunt overleven als je niet geaccepteerd wordt. Je ego, of je dierlijke manier van denken, heeft vaak de leiding.

Maar als er alleen maar dit moment is, en je ego even rustig kan zijn, dan kun je genieten van dit moment. Dan hoef je je geen zorgen te maken over morgen of gisteren. Dit moment bevat alles wat er is. Het zijn je gedachten die problemen veroorzaken.

Waarom ben je bang? Omdat je niet in het moment bent. Tijd om daar verandering in te brengen. Maar hoe doe je dat?

Door uit je hoofd te komen en in je lichaam. Dat kan een beetje eng zijn, want je zult gevoelens tegenkomen die je niet kent en die je bestempelt als pijn, angst, verdriet, kramp, enzovoort. Maar hup, we gaan weer nadenken over wat we voelen.

Stop met rennen en begin met voelen. Want als je voelt, ben je in het moment en niet in je hoofd. Als je jezelf traint om in het moment te voelen wat je voelt, zonder er labels aan te plakken (gedachten), dan train je je ego om niet meer bang te zijn. Soms noemen we gevoelens angst, maar eigenlijk zijn het gewoon sensaties die je zonder woorden kunt ervaren. En je hoeft er geen labels zoals muis, blauwe brief, hoogtevrees of zelfs dood aan te plakken. Op dat moment ben jij veel meer dan die voorbijgaande labels en emoties. Op dat moment ben je gewoon aanwezig. Je bent wat je bent. Diegene die sterker is dan al die vergankelijke labels en emoties. Je bent, in het moment. Dat is het enige wat je hoeft te oefenen. Als je dit doet, zul je zien dat alle golven komen en gaan. En dat angst eigenlijk niet bestaat. Het bestaat alleen omdat we erin geloven. Stop met erin te geloven en wat jij angst noemt (het is een woord) , het zal verdwijnen zodra je toelaat wat er op dat moment gebeurt en de gedachten loslaat.

Besluit dat je krachtiger bent dan de sensaties, en gedachten. Sta op en brul eens als een leeuw. De kracht zit in je het mag alleen eventje wakker worden. Kies wie je wilt zijn, dat is je kracht.

Geloof in jezelf.

Jan van Rosmalen 

Bewustzijnsonderzoeker